JezykFrancuskiOnline

1. rodzajniki określone:

W języku francuskim poprzedzają znane mówiącemu rzeczowniki. Pojawiają się także w przypadku opowiadania o czymś unikatowym, na przykład Wieży Eiffla czy też nazwach geograficznych. Rodzajnik określony posiada również znaczenie wskazujące a także znaczenie każdy / każda. Stosuje się go w powiedzeniach, w celu wyrażenia zachwytu lub oburzenia, określenia tworzywa, gatunku oraz po takich czasownikach jak: kochać, lubić, nienawidzić. Jednym z jego zadań jest pomoc mówiącemu w uniknięcia powtórzenia danego rzeczownika w tym samym lub następnym zdaniu. Rodzajnik określony w języku francuskim występuje w trzech formach: męskiej w liczbie pojedynczej (le, l’), żeńskiej w liczbie pojedynczej (la, l’) oraz w liczbie mnogiej – taki sam dla rodzaju męskiego i żeńskiego (les); przy czym warto zauważyć, że w przypadku zarówno rodzaju męskiego jak i żeńskiego pojawia się l’ – rodzajnika tego używamy, gdy rzeczowniki rozpoczynają się niemym „h” bądź samogłoską;

2. rodzajniki nieokreślone:

W języku francuskim poprzedzają nieznane mówiącemu rzeczowniki. Stosowane są również w znaczeniu jeden / jedna. Mogą służyć uogólnieniu, wyrażeniu zachwytu lub oburzenia. Używane są w przypadku połączenia rzeczownika z przymiotnikiem (np. une femme magnifique) oraz kiedy mówimy o danym dziele konkretnego twórcy. Wyróżnia się trzy formy rodzajnika nieokreślonego: dla rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej (un), dla rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej (une), dla rodzaju męskiego i żeńskiego w liczbie mnogiej (des, de, d’). Biorąc pod uwagę liczbę mnogą należy zauważyć, że występują trzy różne rodzajniki, najczęściej pojawia się: „des”, z „de” mamy do czynienia, kiedy przed tego typu rzeczownikiem stoi przymiotnik oraz w zdaniach przeczących – negacji absolutnej bądź całkowitej, z „d’” podobnie jak z „de” w zdaniach przeczących negacji absolutnej lub całkowitej, ale pod warunkiem, że rzeczownik rozpoczynał się będzie od niemego „h” bądź samogłoski;

 

3. rodzajniki cząstkowe:

W języku francuskim poprzedzają rzeczowniki niepoliczalne oraz abstrakcyjne. Ponadto stosowane są, kiedy mówiący opowiada o uprawianiu sportu, dorobku artystycznym pewnego artysty, w przypadku pojawienia się czasownika „faire” oznaczającego „robić”. W rodzaju męskim w liczbie pojedynczej przybiera on formę: du, de l’, w rodzaju żeńskim w liczbie pojedynczej występuje w formie: de la, de l’, dla liczby mnogiej obydwóch rodzajów posiada formę: des; przy czym „de l’” w obydwóch przypadkach używane jest kiedy rzeczownik rozpoczyna się od niemego „h” bądź samogłoski;

 

4. formy ściągnięte rodzajnika:

Jest to swoiste połączenie rodzajnika określonego „le”, „la”, les” z przyimkiem „à” bądź „de”. Rodzajnika tego używa się w następujących przypadkach:

– gdy przyimki „de” bądź „à” występują po czasowniku

– gdy przyimki „de” bądź „à” występują po rzeczowniku

 

5. opuszczenie rodzajnika:

Rodzajnik w języku francuskim nie występuje w następujących przypadkach:

-w połączeniu z dniami tygodnia;

-przed nazwiskami;

-przed nazwami zawodów;

-wymieniając nazwy miast;

-przed numerami (na przykład stron);

-po wyrażeniu ilościowym;

-w wyliczaniu (chodzi tutaj na przykład o wyliczenie typu: na imprezie był Marek, Arek, Julek);

-w takich konstrukcjach jak na przykład: bać się – avoir per;

-gdy mówimy o adresie;

-podając tytuły;

-nadając rzeczownikom znaczenia przymiotnikowego;

-stosując konstrukcję: ani … ani …

-porównując.